Mijn naam is Els de Vocht. Ik ben geboren in Rotterdam op 24 september 1949 en ik heb een prachtige dochter.
Omstreeks het jaar 1994 ben ik – na het waarnemen van verschijnselen rondom een overleden familielid - begonnen met mediteren in een meditatiegroep. De beelden die in mijn meditatie verschenen vond ik zo mooi dat ik de behoefte kreeg om deze beelden vast te leggen. Na een jaar besloot ik een poging te wagen om deze beelden daadwerkelijk op het doek te zetten. Wie schetste mijn verbazing toen er prachtige taferelen tevoorschijn kwamen.
Op een gegeven moment kwam ik in contact met een paragnost en hij raadde mij aan om naar buiten te treden met mijn schilderijen. Ik heb toen contact opgenomen met de organisatie van de ParaVisie Manifestatie en zij hebben mij uitgenodigd voor een expositie op hun beurs. Meteen de allereerste keer kreeg ik een geweldige respons, die mij motiveerde om er mee door te gaan. Ook ParaVisie zelf was zo enthousiast dat zij mij om een aantal afbeeldingen vroegen om in hun blad te mogen publiceren. Daarna hebben zij nog enkele schilderijen gebruikt voor omslagen. Een aantal van deze schilderijen zijn ook in het blad Spiegelbeeld gepubliceerd en op omslagen geplaatst.
In 1996 ben ik benaderd door Uitgeverij Petiet met de vraag of zij een schilderij van mij mochten gebruiken voor de omslag van de Nederlandse vertaling van het boek van Barbara Marciniak: “Onze Levende Bibliotheek: Aarde”. Dit was zo’n succes dat ik ook nog omslagen heb gemaakt voor haar boek “Familie van Licht” en “Menselijke Evolutie in Pleiadisch Perspectief” van Amorah Quan Yin, die mij bij onze ontmoeting in Amsterdam vertelde dat zij bijzonder enthousiast was over de omslag van haar boek.
Eveneens in 1996 heb ik gereageerd op een advertentie van de Terminale Zorg, waarin zij vroegen om vrijwilligers als stervensbegeleid(st)er. Omdat dit mij aansprak heb ik gereageerd en ben ik als vrijwilligster begonnen met het volgen van een aantal cursussen en ben ik stervensbegeleidster geworden. Mijn opleiding heb ik gevolgd bij het Landelijk Steunpunt van Rouwenden (LSR). Door deze ervaringen heb ik in mijn leven geleerd wat wèl en wat niet belangrijk is in het leven en om de dingen in het juiste perspectief te zien. Juist in deze periode was het schilderen voor mij heel belangrijk als verwerkings-proces en heb ik juist daardoor enorm geproduceerd. In het jaar 2000 heb ik een opleiding gevolgd voor het begeleiden van rouw- en verliesverwerkingsgroepen, hetgeen ik nu ook doe. Ook gedurende deze periode was het schilderen voor mij heel belangrijk tijdens mijn groeiproces.
Mijn schilderijen worden, behalve op exposities, nog eenmaal per jaar gepresenteerd op de ParaVisie Manifestatie jaar en driemaal per jaar tijdens het Paranormaal Alternatief in de Evenementenhal Rijswijk.